ای شهر شهید پرور من

با نعش برادرم چه کردی

وی داغ نهاده بر دل من

با سیلی مادرم چه کردی

ای شهر شهید پرور من

جولانگه فسق و بد حجابی

آیا تو هنوز همچو دیروز

پابند به نسل انقلابی

تابوت برادرم سبک بود

بر شانه زخم خورده تو

آمد که رها کند دلت را

زان بغض گلو فشرده تو

تابوت برادرم سبک بود

بر تاول شانه های شهرم

شد نام مبارکش فراموش

اما ز نشانه های شهرم!

ای شهر شهید پرور من

خاموشی تو ز انفعال است

از بازوی خود بریده بهتر

دستی که به گردنی وبال است

ای چلچله های پر شکسته

ای آنکه ز عشق پر گرفتید

در وسعت آسمان سبکبال

سر داده ره سفر گرفتید

یوسف صفتان مصر غربت

کنعان به شما نیاز دارد

تابوت شما مگر که ما را

از فکر گناه باز دارد

ای شهر شهید پرور من

ای کاش که من شهید گردم

یک جبهه هوای تازه بینم

از مسلخ خویش بر نگردم

ای دل اگر از تبار عشقی

از هستی خود مهاجرت کن

چون چلچله های پر شکسته

پرواز به سوی آخرت کن

آنجا که خدا ، خدای گلهاست

آنجا که بهار جاودانی است

آنجا که تبسم شهیدان

همرنگ نگاه آسمانی است

آنجا که شهید ارج دارد

مرحوم آقاسی

داداش و خواهر گلم که وقتی تابوتای شهیدان رو میارن یا شبهای قدر یا توی مراسم معنوی اعتکاف هزار هزار گریه میکنی و دل سنگیت رو که بر اثر گناه سیاه شده با اشکهای توبه ات میشوری...

این انصافه که بخوای هر جور که دیگران میخوان خودت در بیاری تا که خودت هم نه بلکه دیگران بگن چه خوشگله؟!

نمیگم خوشگل نباش! ولی یاد بگیر کجا زیبا باشی و چجور زیبا باشی و کی بهت بگه زیبایی! اما یاد اون شهیدی هم باش که از خیلی چیزا گذشت مثل یکی از تو خوشگل تر و رفت تا تویی که امروز بهش میگن خوشگل رو کسی به دست نگیره و هر روز عروسک یکی نشه تا آخرش مث یک مترسک سر مزرعه ای بذارن که کلاغ های عبوری واسش بوق بزنن و سوارش کنن تا... بقیش رو خودتون بهتر بلدید...

عروسک همه باشی همه زیبایی هاتو میگیرن و مث مترسک زشت میشی! پس عروسک نباش تا مترسکت نکنند!!!

اما اگه با کسی پیوندی ابدی ببندی و باهاش زندگی مشترک رو آغاز کنی و عروسکش باشی نه کسی بهت دست درازی میکنه نه اینکه همسرت به دنبال دیگری میره!

هفته دیگه میلاد امام زمان (عج) است. تا حالا اگه دلشو خون کردیم که هیچ اما بیایم از امروز تمرین کنیم که چطور خوشحالش کنیم... این هفت روز با تو بقیش با امام زمان...

اگه هستی یاعلی...