باز هم در خبر ها دیدیم که مجدد در تهران انفجار بمبی خبر و تیتر اول همه ی سایت های خبری شد....

آمریکا و اسراییل و غرب همه ساز و نوای دموکراسی میدهند ولی در ایران از آنها صدای بمب دموکراسی شنیده میشود. صدای دموکراسی از دور خوش است ولی وقتی بحث عمل پیش می آید ناجوانمردانه در سدد برداشتن بزرگان علمی ما آن هم با توصل به قتل روی می آورند. آنهایی که میگویند «مملکت آخوندی نمی خواهیم و باید آمریکایی ها بر ما حکومت کنند ...» ببینید که وقتی مملکت اسلامی ایران با اقتدار سرپا ایستاده همین هایی که قربانشان میروید چه ناجوانمردانه اوضاع آرام را به اوضاع ترس و وحشت تبدیل میکنند؟! حال میگویید حکومت باید عوض شود؟ برعکس عقیده ی شما باید عوض شود! صدای بمب های معشوقان بیدارتان نمیکند؟ بوی خون بیدارتان نمیکند؟ شهیدان انقلاب اسلامی پس چطور؟

آیا هنوز به هوای هوس بازی زودگذر خود میگویید که اسلام ---- و چادر ---- ؟ صدای خس خس شهیدان و جانبازان شیمیایی را شنیده اید؟

آیا حاضر شده اید برای اندکی درد خود را با درد آنها عوض کنید؟

حداقل برای آسایش و امنیت بیشتر خودتان از آنها جدا شوید و برای پیشرفت ایران اسلامی قدم بردارید.

علت و عاملان این نوع حوادث که از مدتها قبل در ایران تپل و شیپور دموکراسی را میزنند مشخص هستند و سرود دموکراسی دموکراسی میخوانند...

وقتی در خود توانایی و عدم قدرت نمایی در مقابل ایران مخصوصا بعد از افتضاح امنیتی در پهپاد را مشاهده کردند کاری جز این گونه خرابکاری ها را نمیتوانند پیش ببرند...

این حرکات مثل وقتی است که کودکی ابله وقتی زورش به بزرگترش نمیرسد از دور به او بی احترامی و هتک حرمت میکند.

ایران اسلامی نظیر شهید شهریاری ها و علیمحمدی زیاد دارد و ما فرزندان آنها هستیم و اگر فکر میکنند که اگر با ترور بزرگان ما میتوانند بر ملت و حکومت تسلط پیدا کنند باید تمام جوانان ایران را ترور کنند.