سلام. چند روز پیش به سفر چند روزه رفتم و در مسیر با خانمی آشنا شدم که شنیده های خود را از زبان او این چنین بازگو میکنم:

6 سال پیش بود که پسری آشنا شدم که خوب و باشخصیت بود و بعد از آشنایی نسبی قرار خاستگاری گذاشتیم ....

6 سال پیش در مقطع کاردانی بودم که پسری آشنا شدم که خوب و باشخصیت بود و بعد از آشنایی نسبی قرار خاستگاری گذاشتیم. اوایل زندگی مشترک خیلی خوب و صمیمی بودیم تا اینکه بعد از گذشت یکسال که تمام وجودم بهش نزدیک شده بود و مثل جونم ازش مراقبت میکردم. چند بار برای انجام ماموریت های اداری شرکت به سفر میرفت. احساس میکردم عوض شده و دیگر به من علاقه ای نشون نمیده! شاید براش جذاب نبودم مثل روزهای اول شاید هم ماموریت ها بهونه بود و با کسی دیگه قرار میذاشت! دیگه انقدر این قضیه توی سرم میچرخید که خسته شدم! با خودم از صبح کلنجار میرفتم تا شب بشه و بیاد خونه. دل زده شده بودم ازش و مشکوک برخورد میکردم.

ابتدا سر مسایل الکی باهاش جروبحث میکردم تا به بوی ادکلن و تلفن هاش و هزار و یک بهونه بهش گیر میدادم تا یک دفعه که از سر کار آمد و به محض ورود سرش داد زدم که کجا بودی این پرده ی حیای بین ما پاره شد و ناخود آگاه سیلی به من زد و شروع مسایل جداییمون شد و بعد از گذشت مدتی ازش جدا شدم!

2 سال پیش هم که یکی از اقوام نزدیکمون با اطلاع از ازدواج نا موفق من خاستگاری کرد گفتم شاید بتونم از تنهایی در بیام بلاخره این فرق میکنه با غریبه ها اما وقتی که انتظارات من بالا رفت و برای برطرف کردن نیاز هام بیشتر کار میکرد دوباره همون مسایل قبلی پیش آمد اما هیچ وقت حرف جدایی را پیش نکشیدیم! من هم برای حال گیری و پر کردن وقت تنهایی خودم با پسری آشنا شدم که 2 سال از خودم کوچکتر بود.

3 ماه بود که برای ملاقات و حرف زدن با او به یکی از مکان های عمومی رفت و آمد میکردم! کار خاصی نمیکردیم و فقط حرف میزدم براش و درد و دل میکردم. نزدیکای ماه 4 بود که بهم پیشنهاد ازدواج داد و گفتم من همسر دارم! جا خورد و کلی باهام دعوا کرد که چرا یذره غیرت نداری؟! چرا میخوای به همسرت خیانت کنی؟ و ... و گفت برو دیگه هم این جا نبینمت و اکه ببینمت ...

با گریه به خونه برگشتم و فقط یک فکر توی سرم بود و اینکه از این زندگی خلاص بشم و مرده شور همه ی مردا راببرن و...

شب که همسرم به خونه آمد معلوم بود یک جوری شده طبق معمول لباساشو عوض کرد اما برعکس همیشه به جای رفتن توی آشپزخونه نشست کنارم و آروم گفت: چی کم داری؟ توی چشمام نگاه میکرد اما طاقت دیدن اون چشمارو نداشتم! پرسید میخوام تا صبح فقط گوش کنم و تو برام حرف بزنی! برام مهم نیست که این مدت چکارا میکردی و چرا با اون پسره قرار میذاشتی اما بدون که پسره واقعا خوب بوده که ازت سو استفاده نکرده! چرا بهونه میگیری فقط میخوام بشنوم از دلت...

فقط گفتم: ببخشید و رفتم توی اتاق و گریه کردم!

7 ماه پیش از هم جدا شدیم اما هنوز بهم سر میزنه و تلفن میزنه حتی برای خرید میکنه! من فقط جدا شدم ولی اون نتونسته تو این مدت ازم دل بکنه با وجودی که میدونست بهش خیانت کردم!

بعد از شنیدن زندگیش فهمیدم که مردها بی احساس نیستند! زن ها هم احساس زیادی ندارند! فقط مشکل اینجاست که اگه همسر اول کمی برای شنیدن حرف دل و درد و دل کردن همسرش وقت میذاشت شاید این کدورت پیش نمی آمد و اگر همه ی مردها همون اندازه که خودشون را وقف کار کردن میکنند خود را در اختیار خانواده قرار بدهند چه خوب میشود ... !

یکی از ائمه اطهار فرمودند: « شبانه روز 3 قسمت دارد! قسمت اول برای خود شخص است. قسمت دوم برای خانواده و قسمت سوم برای کار»

و حالا کدوم یک از ما این حدیث را عمل کردیم هر موقع در یکی افراط و در یکی تفریط میکنیم. اگر همه به مسایل دینی توجه و عمل نماییم عشق ها واقعی ؛ لذت ها شیرین ؛ اهداف عملی و همه رضایت کامل از زندگی داریم! شاید هم آمار طلاق پایین می آمد

یا علی