متن کامل کیفرخواست مطروحه علیه «الف.ش» معاون شرکت امیرمنصور آریا

در ابتدای پنجمین جلسه رسیدگی به پرونده فساد بزرگ بانکی، نماینده دادستان تهران به قرائت کیفرخواست صادره علیه «الف.ش» معاون تامین منابع و سرمایه‌گذاری شرکت امیرمنصور آریا پرداخت...

به گزارش خبرنگار حقوقی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، نماینده دادستان تهران کیفرخواست صادر را در صحن دادگاه قرائت کرد که متن کامل آن به این شرح است: «آقای «الف.ش» بازداشت به لحاظ قرار بازداشت موقت از 16 شهریور 90 معاون تأمین منابع و سرمایه‌گذاری شرکت توسعه سرمایه‌گذاری امیرمنصور آریا، متهم است به:

1ـ افساد فی الارض از طریق شرکت در اخلال در نظام اقتصادی کشور و مشارکت در اداره‌ی یک شبکه­ی سازمان‌یافته برای ارتکاب جرایم کلان ارتشاء، اختلاس و کلاهبرداری از منابع بانکی و شرکت در تحصیل مال از طریق نامشروع به مبلغ 000 / 000/ 400 /554 / 28 ریال، با علم به مؤثر بودن اقدامات در تقابل و اضرار به نظام و مردم.

2ـ شرکت در پول­شویی عواید حاصل از جرم موضوع تعداد یکصدو سی و شش فقره گشایش اعتبار اسنادی صادره از بانک صادرات شعبه گروه ملی اهواز و ایفای نقش فعال در جابجایی و مصرف وجوه.

3ـ جعل و استفاده از اسناد مجعول و مهر شرکت‌های وابسته به گروه سرمایه‌گذاری امیرمنصور آریا، علی‌الخصوص اسناد گشایش اعتبار اسنادی شرکت‌های الیت منطقه­ی آزاد انزلی و اسناد بانکی شرکت‌های الیت منطقه­‌ی آزاد انزلی و فولاد فام اسپادانا.

با توجه به گزارش اولیه و تکمیلی بازرسی و حسابرسی داخلی بانک صادرات، گزارش کمیسیون اصل نود مجلس شورای اسلامی و دیوان محاسبات کشور، گزارش اداره­‌ی کل اطلاعات خوزستان و وزارت اطلاعات، گزارش بانک مرکزی، اسناد مطالبه شده پیوست پرونده، تحقیقات به عمل آمده و اظهارات سایر متهمان و مطلعان به شرح آتی که مؤید شرکت آقای «الف.ش» در کل فرایند بزه اخلال در نظام اقتصادی با توجه به سمت ایشان به عنوان تأمین منابع برای این گروه می‌باشد.

الف) هماهنگی با مدیریت شرکت‌های مرتبط با گشایش اعتبار اسنادی جهت گشایش و تنزیل با توجه به اظهارات سایر متهمان و مطلعان به نحوی که آقای «م.الف» اظهار داشته: آقای «الف.ش» با یک سهم وثیقه عضو هیأت مدیره­ی شرکت سرمایه‌گذاری نیز است و وظیفه­‌ی ایشان تأمین منابع مالی و دادوستد پولی بین شرکت‌های گروه می‌باشد.

اظهارات «س.ک»: «بنده خودم در سال 1390 به ایشان (م.الف) در مورد عدم مجوز اعتبارات چندین مرتبه متذکر شدم که در این راستا با آقای ر.، آقای د. مدیر اجرایی شرکت و آقای ش. مدیر مالی شرکت امیرمنصور آریا جلسه هم در اهواز و هم در تهران برگزار کردیم. در جلسه‌ای که با حضور آقای د. یکی از مدیران شرکت گروه ملی و آقای ش. مدیر مالی شرکت امیرمنصور آریا که حتی آقای د. هم به این موضوع (عدم ثبت گشایش­‌ها) ایراد گرفت.» (ص 378)؛

اظهارات «ک.ن»: «آقای «الف.ش» را به عنوان مدیر مالی شرکت می‌شناختم و تمام LCهایی که برای شرکت باز می‌شد، ایشان در جریان بودند از قبل و روزی که باید پیش فاکتورها را از اهواز یا تهران می‌فرستادند و همان روز به بانک ارسال می‌شد ما را در جریان می‌گذاشتند که امضا کرده و به بانک تسلیم نماییم».

اظهارات «ب.ب»: «آقای «الف.ش» رابط مالی با اسپادانا بوده است که معاونت تأمین سرمایه شرکت امیرمنصور آریاست.»؛

اظهارات «ی.م»: «روابط امیرمنصور با فولاد اسپادانا نیز توسط آقایان «الف.ش» و «ب» انجام می‌شد و امور بانکی نیز توسط مجموعه­‌ی فوق انجام می‌شد.»

اظهارات الف.ش: «شرکت فولاد فام اسپادانا براساس ارزش دفتری خریداری گردید که از محل مبالغی که نزد آن شرکت بود اقدام به تحصیل آن شد ولی سهام آن به نام شرکت امیرمنصور آریا نشد و به صورت یک شرکت مستقل به نام سه نفر از دوستان آقای «ب.ب» گردید... شرکت الیت انزلی توسط سه نفر از پرسنلی که در شرکت مشغول به کار بودند به نام آقای م.، ن. و د. تأسیس گردید».

اظهارت «م.ز»: «شرکت‌هایی مثل خدمات عمومی فولاد ایران، میلاد حدید پارسیان که شرکت‌هایی بودند که برای ما پیش فاکتور ارسال می‌کردند که قبل از تماس من با آن‌ها آقای الف.ش. یا آقای خ. با آن‌ها هماهنگ می‌کردند که مثلاً پیش فاکتور ارسال می‌کردند که (قبل از تنزیل) فاکتوری با مبلغ مشخص برای ما آماده کنند بعد از این هماهنگی‌ها به من می‌گفتند که پی­گیری کنم که مبالغ پیش فاکتور همانند رقم مشخص شده و هماهنگ شده باشد. در بعضی از مواقع مثل میلاد حدید پارسیان، آقایان «ش» پیش فاکتور مورد نیاز را به بنده می‌داد و من هم آن را برای میلاد حدید پارسیان ارسال می‌کردم تا دقیقاً مطابق آن چیزی که نظر آقایان می‌باشد پیش فاکتور صادر شود».

اظهارات ک.ن: «کلیه­‌ی کارهای بانکی و مالی دست آقای الف.ش. بود».

اظهارات م.ک: «طبق صحبت الف.ش. که با این‌جانب داشت و این‌جانب چندین بار از ایشان توضیح خواستم که کالا در چه مرحله‌ای می‌باشد و ایشان گفت کالای شمش به نام خط و ابنیه وارد شده است و چون شرکت خط و ابنیه یا تراورس با گروه ملی زیرمجموعه امیرمنصور آریا می‌باشد امکان معامله به صورت مستقیم وجود ندارد و بایستی یک شرکت واسطه باشد».

اظهارات م.ز: «آقای الف.ش. فقط به من دستور می‌داد و می‌گفت که با آن شرکت‌ها کلیه­‌ی هماهنگی‌ها را انجام دهم و کلیه اسناد را برای بانک‌ها ارسال کنم من هم انجام می‌دادم. در واقع چون مصوبه‌های دیسکانت از طریق خود آقای «خ» پی‌گیری می‌شد و دریافت می‌شد بنابراین به من می‌گفتند که من باید پی­گیر این تنزیل­‌ها باشم».

در مورد شرکت‌هایی مثل میلاد حدید پارسیان چون تا به حال گشایش انجام نداده بودند آقای الف.ش گفتند که نمونه‌ای از پیش فاکتورها را برایشان ارسال کنیم تا طبق همان نمونه‌ها برای ما پیش فاکتور صادر کنند... در مورد شرکت الیت هم خود آقای «الف.ش» پیش فاکتور و نامه‌ها را از آن شرکت دریافت می‌کردند و به من می‌دادند تا من برای بانک صادرات ارسال کنم...».

اظهارات آقای «م.ع» به عنوان مدیرعامل شرکت میلاد حدید پارسیان: «علت همکاری شرکت میلاد حدید پارسیان با شرکت امیرمنصور آریا تأییدات دروغین آقای الف.ش. و اغفال رییس هیأت مدیره شرکت میلاد حدیدتوسط ایشان و نهایتاً اطاعت امر توسط بنده از آقای ک. بوده است... اسناد صادره از ناحیه شرکت شامل پیش فاکتور و فروش، سیاهه‌ی قرارداد و تقاضای تنزیل بوده است که همگی به طراحی آقای «الف.ش» تهیه و تنظیم گردید و صحت ارسال بار خریداری شده از شرکت ثمین کالای ایده به تأیید شرکت گروه ملی به تأیید آقای «الف.ش» رسید؛ چرا که در عرف بازار معمولاً کالایی مثل کالای فاکتورهای صادره توسط شخصی واسطه دیده نمی‌شود و فقط در مقصد خریدار اصلی کالا را تأیید می‌کند، لذا با توجه به تأییدات دروغین آقای «الف.ش» حساسیت بر وجود کالا در حال معامله از سوی شرکت میلاد حدید داده نشد و مبلغ حاصل از تنزیل نیز به شماره حساب­های صادره از ناحیه شخص آقای ا.ش. واریز گردید که فیش واریزی و چک­های صادره گواه بر این موضوع می‌باشد».

ب) هماهنگی جهت افتتاح حساب بانکی برای شرکت‌های متقاضی تنزیل و تنظیم اسناد گشایش­ها و ارسال اسناد تنظیم شده با دلالت آقای الف.ش، با توجه به اظهارات سایر متهمان بدین شرح که: خانم «م.ز» اظهار می‌دارد: «در مورد این که چه شخصی دستور پی­گیری می‌داد، در مورد همه شرکت‌ها، آقای الف.ش و گاهی هم آقای «م.الف». (مثلاً در مورد بانک رفاه) دستور پی­گیری می‌دادند و می‌گفتند که مثل شرکت‌های خودمان (الیت انزلی) پی­گیری کنم و می‌گفتند که اگر بانک‌ها جویا شدند که چرا شما پی­گیری می‌کنید بگویید که آن شرکت‌ها گفته‌اند تا پول دیسکانت را نگیرند ،کالا را حمل نمی‌کنند». در مورد شرکت الیت تمام اسناد و نامه‌ها را خود آقای الف.ش. به من می‌دادند... من وظیفه داشتم که کار بانک‌ها را پی­گیری کنم و در آخر هر روز گزارش پی­گیری خودم را به آقای ا.ش. بدهم.» برای شرکت الیت به دستور آقای الف.ش. قرار شد که در سه بانک سامان، تات و سرمایه حساب باز کنیم چون می‌گفتند که قرار است در این بانک‌ها تسهیلات بگیرند و یا کار دیسکانت انجام دهند...»؛

اظهارات «ع.ح»: «نحوه­ی افتتاح حساب شرکت‌های فروشنده که اگر هم­گروه باشند مثل آهن و فولاد لوشان کلیه امور حساب­‌ها به معاونت تأمین منابع به مدیریت آقای «الف.ش» انجام می‌پذیرد».

اظهارات س.خ: «بعضی اوقات آقای الف.ش. با من تماس می‌گرفت و از این که در آن روز مبلغی واریز می‌شود یا دیسکانت داریم یا نداریم و در مواردی از این قبیل صحبت می‌کردند».

اظهارات متهم الف.ش: «کلیه دستورات مربوط به خدمات انجام شده برای شرکت الیت انزلی و فولاد فام اسپادانا توسط شخص آقای خ. صادر می‌گردید و خود آقای م.ا. با هماهنگی که با آقای ح.س. و ع.د. داشتند، دستور می‌دادند در چه شعباتی حساب باز گردد. من فقط منتقل کننده دستورات بودم و در زمان­‌هایی که من هم نبودم شخص آقای خ. دستور می‌دادند برای گشایش حساب­ها و کلیه گزارشات به شخص ایشان پس از انجام کارها داده می‌شد و شخص ایشان در جریان کلیه امور دستور داده بود تا هماهنگی‌های بعدی را انجام گیرد در ضمن خاطر نشان می‌سازد کلیه وجوه در شرکت‌های امیرمنصور آریا وارد شده و کلیه تعهدات گروه امیرمنصور آریا را تسویه نموده است».

اظهارات الف.ن: «دسته چک­‌های بانک ملی انزلی و صادرات منطقه­‌ی آزاد را به صورت سفید امضا جهت گردش مالی با توجه به این که پولی در اختیار ما نبود با امضای آقای م. و من در اختیار آقای د. قرار گرفته تا به تهران ببرند... بعد از آن از آقای م. پرسیدم گفت در اختیار آقای ا.ش. قرار داده شد».

ج) جعل اسناد و استفاده از اسناد مجعول و مهر شرکت‌های مرتبط با گشایش­های اعتبار اسنادی: با توجه به تحقیقات به عمل آمده و اظهارات سایر متهمین و مطلعین، بدین شرح که خانم .ز. اظهار می‌دارد: «در مورد شرکت الیت و گاهی اوقات هم فولاد فام اسپادانا، اسنادشان را آقای ا.ش. امضا شده، تحویل بنده می‌داد و در مورد این که آیا واقعاً خودشان امضا می‌کرد یا نه، بنده بی‌اطلاعم؛ چون اصلاً من در یک واحد جداگانه بودم... در مورد شرکت‌های الیت و فولاد فام اسپادانا، معمولاً تمام اسناد و سیاهه‌ها و نامه‌ها در یک بسته به صورت کامل از طریق آقای ا.ش. تحویل این‌جانب جهت پی­گیری بعدی و یا ارسال به بانک‌ها می‌شد و بنده از چگونگی تهیه آن‌ها اطلاعی ندارم... این اسناد (شرکت الیت انزلی) شامل پیش فاکتور، نامه ضمیمه، سیاهه‌های تجاری و نامه­ درخواست دیسکانت آن LC بود.... فرمت این پیش فاکتورها و سیاهه‌ها در سیستم خانم ف. که منشی واحد تأمین منابع بود وجود داشت و چون اعداد و ارقام را آقای الف.ش. به من می‌داد، من هم برای خانم ف. توضیح می‌دادم و ایشان در جاهایی که باید اعداد تغییر می‌کرد جایگزین می‌کرد و بعد هم بعد از پرینت گرفتن آن‌ها را نزد آقای الف.ش. می‌برد تا امضا شود».

اظهارات خانم آ.ف. به عنوان منشی آقای الف.ش: «در سال 1389 به قسمت سرمایه‌گذاری تأمین منابع انتقال داده شدم. مدیر آن قسمت آقای الف.ش. شد، نامه‌های بانک‌ها که در مورد افتتاح حساب و درخواست وام بود را تایپ می‌کردم. نامه‌ها را آقای ب. امضا می‌کرد. اگر هم نبود خانم ح. امضا می‌کرد. تا آن‌جا که من اطلاع دارم فقط شرکت‌های فولاد فام، الیت و گروه ملی را آقای ا.ش. امضا می‌کرد. آقای ب. هم شرکت‌های آهن و فولاد، شفاف، نمونه منصور را که بیشتر افتتاح حساب و درخواست تسهیلات بود را امضا می‌کرد. در مورد شرکت فولاد فام، الیت و گروه ملی هر کدام از این دو، ا.ش.و ب. بودند امضا می‌کرد... شرکت «آهن و فولاد لوشان» را آقای ب. به جای م. و س. امضا می‌کرد. نمونه منصور را جای م. و س.، «شفاف شیمی» امضای خودش و ب. (نامه‌های افتتاح حساب و درخواست وام) آقای الف.ش. «الیت» را جای د. و ن.، در «فولاد فام» به جای ن.، ر. و ا.، در «گروه ملی» به جای م. و م.ا.، اسناد درخواست وام و گشایش اعتبار اسنادی امضاء می‌کرد.»؛ آ.ف.پس از رویت اسناد پیش فاکتور و سیاهه مربوط به شرکت الیت انزلی در پرونده می­‌گوید: «نامه­‌ی شماره­ی 110ـ90 و پیش فاکتور شماره­ی 2 و 3 به امضا آقای ا.ش. است. بقیه را نمی‌دانم چه کسی امضا کرده است، نامه‌ها مربوط به شرکت الیت می‌باشد.»، الیت در دفتر ما تهیه می‌شد به دستور آقای الف.ش، به خانم ز. می‌گفتن و من تایپ می‌کردم، به امضای آقای الف.ش.، بعد به بانک‌ها می‌فرستادیم».

اظهارات الف.ن: «حدود یک ماه پیش تعدادی دسته چک برای آقای م. از تهران رسید که هیچ گونه اطلاعی از افتتاح حساب و سایر موارد این چک­ها نداشته‌ام و از برداشت و واریز اطلاعی ندارم و این‌جانب کارمند شرکت میثاق (عضو فعلی شرکت الیت انزلی) بوده و از شرکت تدبیر حقوق دریافتی خود را واریز می‌کرد.

اظهارات خانم ج.الف: «این‌جانب شاهد امضای چک­های آهن و فولاد لوشان توسط آقای ب.ب. و چک­های شرکت الیت انزلی توسط آقای ا.ش. می‌باشم که این چک­ها صادر و فیش‌های واریزی به شرکت امیرمنصور آریا موجود می‌باشد و تمام این عملیات با دستور آقای الف.ش. انجام می‌شده است... در واحد خزانه‌داری فقط، صدور چک واریزی طبق دستور آقای م.ا. و آقای ا.ش. انجام می‌شد آقای ا.ش.، در بعضی مواقع دسته چک­های کیش را امضا می‌کردند... شرکت الیت انزلی دو حساب جاری در انزلی داشت که دسته چک­ها را آقای ا.م. از بانک تحویل می‌گرفتند و امضا شده به صورت دو امضا آقای ا.م. و آقای ب.د. به تهران فرستاده می‌شد برای حساب­های ملی، سپه و سامان کیش، آقای ا.ش. تمام دسته چکها را امضا نمی‌کردند هرگاه پول باید طبق دستور آقای م.ا. جا به جا می‌شد همان یک برگ چک توسط آقای ا.ش. امضا می‌شد».

اظهارات ح.س: «به خاطر دارم که دو بار به صورت خیلی غیرمنتظره‌ای از بانک به من زنگ زدند و راجع به واریز مبلغی سؤال کردند. من چون هیچ اطلاعی از موضوع نداشتم با آقای ا.ش. تماس گرفتم و به ایشان گفتم چرا از بانک به من زنگ زده‌اند و ایشان گفت حتماً تلفن شما آن‌جا بوده است و من گفتم بانک‌ها راجع به مبلغی صحبت کردند آیا شما در جریان هستی، و ایشان گفت آره در جریان هستم مانعی نداره خودمون نامه نوشتیم که انجام بدن و من گفتم پس با من کاری ندارید ایشان گفت نه من خودم به بانک زنگ می‌زنم و درستش می‌کنم».

اقرار الف.ش، به جعل امضا: «صرفاً امضای آقای م.ا. را به صورت تک امضا برای انتقال وجوه از حساب شخصی ایشان با هماهنگی آقای م.ا.، برگ واریز به حساب به سرمایه‌گذاری امیرمنصور آریا در پاره‌ای موارد زده‌ام و در پاره‌ای موارد چک­های گردش الیت انزلی را، ولی به اعتبارات ارتباطی نداشت».

اظهارات ج.ا: «آقای ا.ش.تعدادی چک الیت انزلی را امضا کرده‌اند و به این‌جانب تحویل داده‌اند».

د) انتقال عواید و وجوه ناشی از تنزیل گشایش­‌های اعتبار اسنادی با دلالت آقای ا.ش. به گروه سرمایه‌گذاری امیرمنصور آریا، با توجه به تحقیقات به عمل آمده، گزارش کارشناسی و گزارش بانک مرکزی و اظهارات سایر متهمین، بدین شرح که خانم ج.ا.اظهار می‌دارد: «آقای ا.ش. در شرکت خدمات عمومی با آقای الف. مدیر مالی آن شرکت و در مورد میلاد حدید با آقای م. ک. تماس می‌گرفتند که خودشان چک صادر و واریز می‌کردند و یا چک صادر شده را به واحد خزانه‌داری آریا تحویل می‌دادند». طبق دستور آقای الف.ش. باید تمام وجه ورودی‌های شرکت الیت، فولاد فام یا چک­های خدمات عمومی فولاد به حساب شرکت آریاپندار پارسیان که متعلق به آقای ا.ش. بود و از خانواده­ی ایشان آقای ش. مدیریت آن را به عهده داشت، واریز می‌شد. بعد آقای ق.س. پس از کسر حدود سیصد تا چهارصد میلیون تومان بقیه را طی چک به حساب آریا (امیرمنصور آریا) منتقل می‌کرد».

اقرار ا.ش. به انتقال وجوه ناشی از تنزیل گشایش­‌های اعتبار اسنادی: «شرکت آریاپندار پارسیان در سال 1383 تأسیس گردیده است و من (ا.ش.) و هفت نفر از دوستان در ایران خودرو برای انجام عملیات سرمایه‌گذاری و خرید سهام آن را تأسیس کردیم... آقای م.ا. نظرش این بود که به نام گروه (شرکت آریاپندار پارسیان) نگردد و اعضای هیأت مدیره و سهام­داران آن از شرکت‌های گروه (امیرمنصور آریا) نباشند که چون من تصور می‌کردم مشکلی به وجود نخواهد آمد، آقای ش. که خواهرزاده خودم هست را به عنوان یک سهام­دار و نفرات دوم و سوم که باجناق آقای ش. و خواهرزاده­ی آقای س. مدیرمالی امیرمنصور آریا می‌باشد را معرفی کردیم و سهام به نام آنان منتقل شد و از آن‌جایی که این شرکت به محل کار احتیاج داشت هزینه­‌ی اجاره­‌ی این شرکت (آریاپندار) توسط آقای ب.ب. طی یک چک، که فکر کنم، سی میلیون تومان می‌باشد پرداخت شد. در همین مدت که آقای م.ا.در حال دیسکانت اعتبارات اخذ شده از اهواز بود و چون نمی‌خواست مبالغ مستقیماً به حساب­‌های گروه امیرمنصور آریا منتقل گردد، در یک مقطع که فکر می‌کنم بیشتر تا پایان سال 1389 بوده، از شرکت آریاپندار استفاده گردیده و کلیه مبالغ به حساب این شرکت منتقل سپس عیناً مبالغ به گروه سرمایه‌گذاری امیرمنصور آریا منتقل شده است و هزینه­‌ی کارکنان آریاپندار از محل همین مراودات با شرکت‌های امیرمنصور آریا تأمین گردیده...»؛

گزارش کارشناس حکایت از واریز وجوه ناشی از تنزیل به مبلغ 000/ 000/000 / 842/ 1 ریال به حساب شرکت آریا پندار پارسیان دارد و در همان گزارش واریز، دو فقره از وجوه ناشی از تنزیل به میزان 100/ 225/ 477/ 946 و 000 /000 / 000/ 10 ریال به حساب شخصی آقای الف.ش دارد، همچنان که در گزارش بانک مرکزی نیز اعلام گردیده که نتایج ردیابی وجوه حاصل از تنزیل نه فقره از اعتبارات اسنادی داخلی ریالی که متقاضی آن‌ها شرکت گروه ملی صنعتی فولاد ایران و متقاضی تنزیل آن، شرکت‌های فولاد فام اسپادانا و خدمات عمومی فولاد ایران می‌باشند، حکایت از این دارد که پس از تنزیل بلافاصله به حساب شرکت آریا پندار پارسیان منتقل و سپس به حساب گروه ملی صنعتی فولاد ایران اعاده گردیده است؛ لذا نقش فعال آقای ا.ش. در کلیه مراحل بزه اخلال در نظام اقتصادی از بدو کار تا ختم آن کاملاً مشهود است کما این که مشارالیه عضو یا سهام­دار شرکت‌های تدبیر منصور، داماش گیلان و فولاد اکسین، بدون آورده جهت سرمایه این شرکت‌ها گردیده است و خود و همسرش نیز سهام­دار بانک متوقف شدة آریا نیز گردیده‌اند.

گزارش اداره­‌ی کل اقتصادی وزارت اطلاعات به شماره‌ی 183/م/73015 مورخ 7/ 9/ 90 در خصوص اهم اظهارات متهم ا.ش.در نزد ضابطین قضایی حکایت از آن دارد که پس از کشف موضوع تلاش فراوانی در جهت حل موضوع نموده است بدین توضیح که: طبق اظهارات آقای الف.ش. بعد از دستگیری آقای م.ا. جلسه‌ای با آقای ج. (مدیرعامل اسبق بانک صادرات) به اتفاق آقایان ع. (مدیرعامل داماش) و ک (مدیرعامل شرکت ستاره درخشان درفک) در دفتر آقای ج.شرکت نموده و در خصوص میزان بدهی و تسهیلات اخذ شده و نسبت به ارائه­‌ی فیش واریزی به حساب صادرات نزد بانک ملی به آقای ج. توضیح داده می‌شود که آقای ج. اظهار بی‌اطلاعی از وجود چنین حسابی نموده و پس از اعلام آقای م.رییس امور شعب بانک صادرات ایران مبنی بر صحت حساب، چهره­‌ی آقای ج. به هم ریخته و به آقای م. اعلام نمود حساب را بررسی و نتیجه­‌ی آن را به من اعلام کنید. الف.ش. به صراحت اعتراف نموده عملیات خرید صورت نمی‌پذیرفت، تا زمانی که آقای خ. هماهنگی لازم را با بانک‌های گشایش‌کننده­ی اعتبار و بانک مقصد می‌نمود، به علت این که به طور عمده طلب وجه نقد می‌نمودند. لذا آقای خ. اول بانک را تعیین می‌نمود و سپس سیاهه تجاری صادر می‌گردید.

این گزارش در خصوص نحوه­‌ی تسویه­ی گشایش‌های اعتباری توسط گروه ملی و مبالغ واریزی در این خصوص و نقش بانک‌های کارگزار می­‌افزاید آقای ک.عیناً اقساط را به حساب بانک صادرات نزد بانک ملی واریز و فیش واریزی را به اهواز ارسال و بانک دیسکانت کننده­‌ی اعتبار اقدام به برداشت وجه از حساب بانک صادرات نزد بانک ملی می‌نموده است.... حسب اظهارات آقای ا.ش.در تیر ماه سال 1390 و به موجب اعلام آقای ر. (مدیرعامل گروه ملی فولاد) و آقای د. مدیر مالی گروه ملی فولاد، رقم بدهی 17000 میلیارد اعلام گردید، که با ورود آقای ک. به جلسه، ایشان اعلام داشتند بهتر است رقم اعتبار اسنادی کم گردد، ولی من با آقای م.ا. هماهنگ هستم و اظهار داشت در خصوص بدهی شرکت‌ها توسط آقای خ. تصمیم‌گیری می‌گردد و گروه ملی چنین بدهی را نمی‌تواند پرداخت نماید و با توجه به این که آقای خ. اعلام کرد حد اعتباری در بانک صادرات داریم طی چند مرحله گشایش اقدام به کاهش بدهی خواهیم نمود. درخصوص نحوه­ی تسویه­‌ی هفده هزار میلیارد توسط شرکت م.ا. از محل اعتبارات بانک سامان و صدور اوراق مشارکت و عرضه سهام در بورس، میزان بدهی‌های شرکت را می‌خواستند کاهش داده و آقای ا.ش. شخصاً پی­گیر انجام مراحل قانونی و اوراق سهام و درج نام شرکت در بورس با همکاری شرکت تأمین سرمایه امین بوده است.

حسب گزارش اداره­‌ی کل اقتصادی وزارت اطلاعات، آقای ع.د. با آقای ک. (سازمان خصوصی‌سازی) ارتباط داشته است. در سؤالی که مطرح شد از خرید ملک از آقای ک. چه می‌دانید؟ پاسخ ارائه شده از سوی آقای ا.ش. به این مضمون است که هر ملکی که خریداری می‌گردید، وجه آن از حساب امیرمنصور آریا به حساب آقای ب.ب.و آقای م.ا. پرداخت می‌شد و توسط آقای ب. اقدام به خرید ملک صورت می‌گرفت.

متهم ا.ش. اظهار داشته: آقای ا. رییس شعبه­‌ی بانک پاسارگاد در قبال صدور مصوبه­‌ی مربوط به گروه ملی صنعتی فولاد ایران مبلغ پنجاه تا شصت میلیون تومان به ایشان پرداخت گردید ضمناً فرزند دختر آقای ا. رییس شعبه­‌ی بانک پاسارگاد در شرکت امیرمنصور آریا مشغول به کار می‌شود.

خانم ج.الف در بازجویی مورخ 1 /10/ 1390 در خصوص متهم ا.ش. اظهار داشته: «آقای ا.ش. با سمت مدیر مالی شرکت امیرمنصور آریا از مرداد 1388 شروع به فعالیت نمودند و از حدود خرداد 1389 به سمت معاونت تأمین منابع منصوب شدند. از همان زمان مدیر مالی با آقای م.ا. در زمینه­‌ی تسهیلات بانک ملت هجرت با آقای ع.ج. معاونت تأمین منابع همکاری نزدیک داشتند. آقای ا.ش. به دلیل تبحر بالایی که در زمینه­‌ی حسابداری و شرکت‌های سرمایه‌گذاری داشتند تمام امور را در دست گرفتند از کوچک‌ترین پرداخت، تبدیل به سند حسابداری، تهیه صورت‌های مالی، تهیه گزارش‌های حسابرسی، تهیه اظهارنامه‌های مالیاتی و بستن حساب­‌های تمام شرکت‌های گروه را کنترل می‌کردند و تعداد زیادی از مدیران مالی و کارکنان مالی شرکت‌های گروه به صلاحدید ایشان اخراج و تعدادی دیگر استخدام شدند. آقای ا.ش. وقتی به سمت معاونت تأمین منابع رسید، معاون خودشان آقای ق.س. را در سمت مدیر مالی آریا منصوب نمود. در حدود مهر ماه 1389 برادر آقای ا.ش. یعنی آقای ع.ش. نماینده­ی شرکت امیرمنصور آریا در دوبی شدند و تمام خریدهای بازرگانی خارجی توسط این دو برادر با هماهنگی با آقای ب.ب. مدیرعامل شرکت تجارت گستران و دستور آقای م.ا.انجام شده است. آقای ا.ش. مشاور نزدیک آقای م.ا.بود و هر روز صبح در حدود دو ساعت و شب­ها بعد از رفتن ما به منزل تا حدود ساعت 11 شب با آقای م.ا.جلسه برگزار می‌کردند و روندهای مالی و تأمین منابع شرکت را مورد بررسی قرار می‌دادند. آقای ا.ش.تعداد زیادی سفر به اهواز داشته که مدارک بلیط سفرهای ایشان در شرکت امیرمنصور آریا ثبت شده است. تمام مدیران مالی گروه باید با آقای ا.ش.هماهنگ می‌بودند و گزارش کارکرد خود را به ایشان اعلام می‌کردند مثل آقای ف.ا. در آهن و فولاد لوشان‌ـ آقای د. در گروه ملی اهواز و دیگران به همین منوال، واحد خرید خارجی و اعتبارات تجارت گستران روزانه با آقای ا.ش. جلسات متعددی برگزار می‌کرد. افتتاح حساب برای شرکت‌های گروه در بانک‌های اعلام شده توسط آقای م.ا. زیر نظر آقای ا.ش.توسط خانم م.ز. انجام می‌شد که از اواخر سال 1389 در حدود اسفند ماه تا پایان تیر 1390 عملیات اعتبارات اسنادی گروه ملی نیز توسط خانم م. ز. با دستور آقای ا.ش. پی­گیری می‌شد».

متهم ا.ش. در اخفاء ادله جرم نیز نقش داشته با این توضیح که در جلسات بازجویی مورخ 3 /9/ 1390 و 1/ 10/ 1390 در پاسخ به این سؤال که در خصوص خروج اسناد و مدارک مجموعه امیرمنصور آریا و تبانی‌های انجام شده در این رابطه در قبل و بعد از دستگیری آقای م.ا. چه اقداماتی انجام شده، پاسخ می­دهد: «روز شنبه 15 /5/ 1390 بود من در دفترم بودم. آقای م. ا.تلفنی گفت هر چقدر موجودی در حساب­های بانکی هست همه را خارج و چک بانکی کنید. ما هم همه حساب­ها را تا می‌توانستیم چک کشیدم. از جمله بانک سامان و ملی و سایر بانک‌ها؛ که آقایان د.، ی.و ک. اقدام به گرفتن چک بانکی کردند و بعد از آوردن چک‌ها تحویل خانم ا. در خزانه شد. بعد آقای م.ا.آمد در اطاق من و ... چک‌ها را گرفت، کنترل کرد که ببیند موجودی چقدر است. که تقریباً شصت میلیارد تومان ‌شد. و مجدداً چک­ها به خزانه عودت گردید و گفت این‌ها بماند تا من به شما بگویم. بعد ایشان به ما گفت آقای ک.مدیر شعبه­‌ی بانک صادرات اهواز دستگیر شده و هیأت مدیره گروه ملی هم حکم جلب‌شان را گرفتند. پرسیدم دلیلش چیست، گفت برای گشایش­های گروه ملی در بانک صادرات اهواز، من گفتم چه کار کنیم؟ گفت منتظر باشید تا به شما اطلاع دهم .... البته آقای م.ا. روز قبل به ترکیه رفته و از کشور خارج شده بود. روز بعد آقای م.ا. به همراه آقای ح.س. از شرکت خارج و به بانک سامان مرکزی و شخص ایشان به بانک ملی پیش آقای خ. رفت و بعد از برگشتن اعلام نمود که مشکل تسهیلات بانک صادرات اهواز حل شده و قرار است با نه ماه تنفس نسبت به پرداخت تعهدات اقدام گردد. و دستور داد که بیست و چهار میلیارد به بانک سامان عودت گردد و در ضمن برای مدت نه ماه تنفس بهره‌ای براساس 22 درصد برای بانک ملی و سامان محاسبه گردد. (برای بیست و هفت میلیاردی که دریافت کرده بودند و ده میلیارد آن تسویه شده بود و هفده میلیارد آن باقی مانده بود). و ما نسبت به عودت وجه به بانک سامان اقدام کردیم. و آقای م.ا. با دیگران معاونین و مدیران صحبت می‌کرد که مشکل حل شده است».

متهم ا.ش. اظهار داشت:"من نیز از زمانی که در معاونت سرمایه‌گذاری آمدم، در جریان این عملیات صوری بودم، ولی می‌گفتند که به این کارها کاری نداشته باش و به امور خود برس و از آن‌جایی که گشایش­‌ها در اهواز انجام می‌گردید و تا پایان سال 1389 از طریق تجارت گستران صورت می‌پذیرفت، در جریان کامل عملیات نبودم، ولی در سال 1390 بیشتر در جریان قرار گرفتم."

در خصوص سایر اتهامات آقای ا.ش. از قبیل وساطت یا مشارکت در پرداخت رشوه به برخی از کارمندان بانکها و... پرونده مفتوح می‌باشد.

انتهای پیام